امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‏‏‌فرماید: طوبی لِمَن ذَکَرَ المََعادَ و عَمِلَ لِلحِسابِ وَ قَنَعَ بِالکِفافِ و رَضِیِ عَنِ اللهِ: خوشا بر احوال آن کس که یاد معاد کند و برای (روزِ) حساب کار کند (و یا بی رویه و بی حساب کار نکند) و به حدی از روزی که کفاف نیازهایش را می‏‌کند، قناعت نماید و از خداوند راضی باشد.

علی (علیه السلام) فرمود: انَّ اخوَفَ ما اخافُ عَلَیکُمُ اثنَتانِ: اتّباعُ الهَوی و طولُ الاَمَلِ فَاَمّا اتِّباعُ الهَوی فَیَصُدُّ عُنِ الَحقِّ وَ امّا طولُ الاَمَلِ فَیُنسِی الآخِرَهَ: همانا بیشترین چیزی که از آن بر شما می ترسم، دوچیز است؛ پیروی هوای نفس و درازی آرزو. اما پیروی هوای نفس؛ از راه حق باز می دارد و اما درازی آرزو، آخرت را به فراموشی می‏‌ سپارد.

سخنان حاج اسماعیل دولابی

از کتاب مصباح الهدی ص 40 و ص43

نوشته: استاد مهدی طیب